Τι είναι η αντίσταση στην επαφή μετάβασης και πώς να την αντιμετωπίσετε

Από δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο electro-el.tomathouse.com Προηγούμενα άρθρα, μπορείτε να δείτε ότι μόλις η ερώτηση αφορά τις μεθόδους σύνδεσης των καλωδίων, τότε προκύπτουν άμεσα διαφωνίες σχετικά με το ποια από τις επιλογές σύνδεσης είναι καλύτερη και πιο αξιόπιστη. Η σύνδεση επαφής υψηλής ποιότητας θα είναι πάντοτε αυτή που παρέχει τη χαμηλότερη αντίσταση επαφής μετάβασης όσο το δυνατόν περισσότερο.

Οι συνδέσεις επαφής σε μεγάλους αριθμούς περιλαμβάνονται σε όλα τα ηλεκτρικά κυκλώματα και συσκευές και αποτελούν τα πολύ σημαντικά στοιχεία τους. Δεδομένου ότι η απρόσκοπτη λειτουργία του ηλεκτρικού εξοπλισμού και της καλωδίωσης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κατάσταση των ηλεκτρικών επαφών, σε αυτό το άρθρο, ας δούμε τι είναι - "Αντοχή επαφής μετάβασης" και ποιοι παράγοντες καθορίζουν το μέγεθός του. Έξω ενώ θα είναι σε εξέλιξη θεωρία των ηλεκτρικών συσκευών, δεδομένου ότι ακριβώς είναι σε αυτόν τον κλάδο τις ερωτήσεις ηλεκτρικόwow επικοινωνίατου έρευναs πολύ καλές και λεπτομερείς.

Έτσι. Σύνδεση επαφής - Αυτή είναι μια δομική διάταξη στην οποία εκτελούνται οι ηλεκτρικές και μηχανικές συνδέσεις δύο ή περισσοτέρων χωριστών αγωγών που αποτελούν μέρος ενός ηλεκτρικού κυκλώματος. Στο σημείο επαφής των διαμορφωμένων αγωγών ηλεκτρική επαφή - μια αγώγιμη σύνδεση μέσω της οποίας ρέει ρεύμα από το ένα μέρος στο άλλο.

Μια απλή εφαρμογή των σφαλμάτων επαφής των συνδεδεμένων αγωγών δεν παρέχει καλή επαφή, καθώς η πραγματική επαφή δεν συμβαίνει σε ολόκληρη την επιφάνεια, αλλά σε λίγα μόνο σημεία. Ο λόγος γι 'αυτό είναι η ανομοιογενής επιφάνεια των στοιχείων επαφής και ακόμα και με πολύ προσεκτική λείανση παραμένουν στις επιφάνειες μικροσκοπικές ανυψώσεις και κοιλότητες.

Στα βιβλία για τις ηλεκτρικές συσκευές, μπορείτε να βρείτε την επιβεβαίωση σε φωτογραφίες που έχουν ληφθεί με μικροσκόπιο. Η πραγματική επιφάνεια επαφής είναι πολλές φορές μικρότερη από την ολική επιφάνεια επαφής.

Λόγω της μικρής περιοχής επαφής, η επαφή παρουσιάζει αρκετά σημαντική αντίσταση στη διέλευση ρεύματος. Η αντίσταση στο σημείο όπου το ρεύμα περνά από μία επιφάνεια επαφής σε άλλη καλείται μεταβατική αντίσταση επαφής. Η αντίσταση στην επαφή είναι πάντα μεγαλύτερη από έναν στερεό αγωγό ίδιου μεγέθους και σχήματος.

Επαφή Αντίσταση - είναι μια απότομη αύξηση της αντίστασης στο σημείο όπου το ρεύμα περνά από το ένα μέρος στο άλλο.

Η αξία του που καθορίστηκε από τον τύπο, η οποία προσδιορίστηκε πειραματικά ως αποτέλεσμα πολυάριθμων μελετών:

R π = ε / (0,102 F^m ),

gde ε - συντελεστής που εξαρτάται - στις ιδιότητες των υλικών των επαφών και - tαλλάεπίσης από τη μέθοδο επεξεργασίας και την καθαρή επιφάνεια επαφής (ε εξαρτάται από τη φυσική ιδιότητες υλικά επαφής, συγκεκριμένα ηλεκτρικό ανθεκτικότητα, μηχανική αντοχή, ικανότητα οξείδωσης των υλικών επαφής, θερμική αγωγιμότητα), F - πίεση συμπίεσης επαφής, N, m - συντελεστής, ανάλογα με τον αριθμό των σημείων επαφής της επαφήςtεπιφάνειες. Αυτή η αναλογία μπορεί να πάρει τιμές από 0,5 έως 1. Για plosοστών επικοινωνία m = 1.

Από την εξίσωση προκύπτει επίσης ότι η αντίσταση επαφής δεν εξαρτάται από το μέγεθος των επιφανειών επαφής και η επαφή καθορίζεται κυρίως από τη δύναμη πίεσης (συμπίεση επαφής).

Κάντε κλικ στο σύνδεσμο - τη δύναμη με την οποία μια επιφάνεια επαφής δρα επί άλλης. Ο αριθμός των επαφών σε μια επαφή αυξάνεται γρήγορα όταν πατηθεί.Ακόμα και σε χαμηλές πιέσεις, παρατηρείται πλαστική παραμόρφωση στην επαφή, οι κορυφές των προεξοχών σβήνουν και, με την αυξανόμενη πίεση, όλα τα νέα σημεία έρχονται σε επαφή. Επομένως, όταν δημιουργούνται συνδέσεις επαφής, χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι πίεσης και στερέωσης των αγωγών:

- μηχανική σύνδεση με μπουλόνια (για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται διάφορα τερματικά)

- σε επαφή με ελαστική πίεση ελατηρίου (επίπεδη μπλοκ ακροδεκτώνπ.χ. WAGO),

- συγκόλλησης, συγκόλληση, πτύχωση.

Εάν υπάρχουν δύο επαφές στην επαφή, ο αριθμός των θέσεων και η συνολική επιφάνεια επαφής θα εξαρτηθεί από το μέγεθος της δύναμης συμπίεσης και από την αντοχή του υλικού επαφής (η προσωρινή αντοχή του στην κατάρρευση).

Η αντίσταση επαφής μετάβασης είναι η μικρότερη, τόσο μεγαλύτερη είναι η δύναμη συμπίεσης, δεδομένου ότι η πραγματική επιφάνεια επαφής εξαρτάται από αυτήν. Εντούτοις, συνιστάται η αύξηση της πίεσης στην επαφή μόνο σε μια συγκεκριμένη τιμή, επειδή σε χαμηλές τιμές πίεσης, η αντίσταση μετάβασης μειώνεται ταχέως και στις μεγάλες τιμές δύσκολα αλλάζει.

Έτσι, η πίεση πρέπει να είναι αρκετά μεγάλη ώστε να παρέχει μια μικρή αντίσταση μετάβασης, αλλά δεν πρέπει να προκαλεί πλαστικές παραμορφώσεις στο μέταλλο των επαφών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή τους.

Οι ιδιότητες της ένωσης επαφής μπορεί να αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Μόνο μια νέα, προσεκτικά κατασκευασμένη και απογυμνωμένη επαφή με επαρκή πίεση έχει τη μικρότερη δυνατή αντίσταση μετάβασης επαφής.

Κατά τη λειτουργία, υπό την επίδραση διαφόρων εξωτερικών και εσωτερικών παραγόντων, η αντίσταση μετάβασης επαφής αυξάνεται. Η σύνδεση επαφής μπορεί να επιδεινωθεί τόσο πολύ ώστε μερικές φορές να γίνει πηγή ατυχήματος.

Σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό αντίσταση επαφής εξαρτάται από τη θερμοκρασία. Όταν το ρεύμα ρέει, η επαφή θερμαίνεται και η αύξηση της θερμοκρασίας προκαλεί αύξηση της μεταβατικής αντίστασης. Εντούτοις, η αύξηση της αντοχής επαφής της επαφής είναι βραδύτερη από την αύξηση της ειδικής αντίστασης του υλικού επαφής, αφού όταν θερμαίνεται μειώνεται η σκληρότητα του υλικού και η προσωρινή αντοχή του στην κατάρρευση, η οποία, όπως γνωρίζετε, μειώνει την αντίσταση μετάβασης.

Η επαφή με τη θέρμανση είναι ιδιαίτερα σημαντική σε σχέση με την επίδρασή της στη διαδικασία οξείδωσης των επιφανειών επαφής. Η οξείδωση προκαλεί πολύ ισχυρή αύξηση της μεταβατικής αντίστασης. Σε αυτή την περίπτωση, η οξείδωση της επιφάνειας επαφής είναι τόσο πιο έντονη, τόσο μεγαλύτερη είναι η θερμοκρασία επαφής.

Ο χαλκός οξειδώνεται στον αέρα σε συνήθεις θερμοκρασίες κατοικίας (περίπου 20 ^{περίπου}Γ) Το φιλμ οξειδίου που σχηματίζεται σε αυτή την περίπτωση δεν έχει μεγάλη αντοχή και καταστρέφεται εύκολα με συμπίεση. Ιδιαίτερα έντονη οξείδωση χαλκού ξεκινά σε θερμοκρασίες άνω των 70 ° C ^{περίπου}Γ.

Οι επαφές αλουμινίου στον αέρα οξειδώνονται πιο έντονα από τον χαλκό. Τραβεύονται γρήγορα από μια μεμβράνη αλουμίνας, η οποία είναι πολύ σταθερή και ανθεκτική και έχει μια τέτοια μεμβράνη με μάλλον υψηλή αντοχή - περίπου 10¹² ohm x δείτε

Από αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε ότι είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί κανονική επαφή με μια σταθερή αντίσταση επαφής μετάβασης, η οποία δεν θα αυξηθεί κατά τη λειτουργία σε αυτή την περίπτωση. Γι 'αυτό χρησιμοποιήστε το ενσύρματο αλουμίνιο δυσάρεστο και επικίνδυνο και τα περισσότερα από τα προβλήματα ηλεκτρικής καλωδίωσης που περιγράφονται στα βιβλία και στο Διαδίκτυο συμβαίνουν ακριβώς όταν χρησιμοποιούνται καλώδια και καλώδια με αγωγούς αλουμινίου.

Έτσι, η κατάσταση των σφαλμάτων επαφής έχει καθοριστική επίδραση στην ανάπτυξη της αντίστασης μετάβασης σε επαφή. Για την επίτευξη της σταθερότητας και της ανθεκτικότητας της σύνδεσης επαφής πρέπει να γίνει υψηλής ποιότητας καθαρισμό και επεξεργασία επιφανειών επαφής, και επίσης δημιουργήθηκε βέλτιστη πίεση επαφής. Δείκτες καλής ποιότητας επαφής είναι η αντίσταση επαφής και η θερμοκρασία θέρμανσης.

Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε από τις γνωστές μεθόδους σύνδεσης καλωδίων (τερματικά μπλοκ διαφορετικών τύπων, συγκόλληση σύρματοςσυγκόλληση πτύχωση) είναι δυνατόν να επιτευχθεί σταθερά χαμηλή αντίσταση επαφής μετάβασης. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να συνδέσετε τα καλώδια σωστά, πάντα παρατηρώντας την τεχνολογία χρησιμοποιώντας τα απαραίτητα για κάθε μέθοδο σύνδεσης και καλώδια κλάδων τα υλικά και τα εργαλεία.

Comments

[#1 Kostyan]

Για την αξιόπιστη και μακροπρόθεσμη χρήση επαφών μεταγωγής ηλεκτρικών συσκευών μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο τεχνητής γήρανσης των επαφών (μηχανική καταστροφή φιλμ οξειδίων που σχηματίστηκαν αν οι επαφές ήταν ανοιχτές για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό μειώνει την αντίσταση επαφής τους). Για το σκοπό αυτό, είναι εύχρηστο να χρησιμοποιείτε φριτέζα (αν και μόνο για ισχυρές επαφές συσκευών υψηλής τάσης). Επαφές σε κλειστή κατάσταση ή κλειστές μετά από πολύ καιρό στην ανοιχτή κατάσταση, συνδέοντάς τις μέσω μιας αντίστασης σε μια πηγή τροφοδοσίας, π.χ. που είναι αρκετό για να ξεκινήσει το fritting. Όταν το ηλεκτρικό πεδίο στην μεμβράνη φτάσει σε τιμή περίπου 10 έως 6 μοίρες V / cm, το ρεύμα μέσω των επαφών αυξάνεται έντονα και η τάση στις επαφές μειώνεται στο 0,3 - 0,5 V. Η τοποθέτηση επιτρέπει να μειωθεί σημαντικά η αντίσταση επαφής μετάβασης. Η κατάσταση της φθοράς καθορίζεται από την τάση στην επαφή, περίπου 0,3 V.

[#2 Σεργκέι]

Η τέλεια επαφή με ελάχιστη αντίσταση επαφής μπορεί να επιτευχθεί μόνο υπό κενό. Συνεπώς, η παρουσία φιλμ οξειδίων σε οποιαδήποτε μέρη και σύρματα επαφής υποδεικνύει ότι η ποιότητα των ενώσεων επαφής εξαρτάται κυρίως από τον επαγγελματισμό αυτής της επαφής. Η επιλογή των εργαλείων δημιουργίας επαφών είναι δευτερεύουσα εδώ. Απλά κάποιος αγαπά τα μπλοκ τερματικών, καταλαβαίνει τα χαρακτηριστικά τους και ξέρει πώς να δουλεύει καλά μαζί τους, ενώ κάποιος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς συγκολλητικό σίδερο. Έτσι ορκίζονται στο άπειρο. Αν και στην ουσία μπορείτε να μάθετε να κάνετε καλές και χωρίς προβλήματα επαφές με οποιοδήποτε πολιτισμένο τρόπο.

[#3]

Εάν η συγκόλληση χρησιμοποιείται για τη σύνδεση των συρμάτων, τότε όλες οι δυσκολίες για την καταπολέμηση της μεταβατικής αντίστασης επαφής εξαφανίζονται από μόνα τους. Μια κανονικά κατασκευασμένη επαφή συγκόλλησης δεν έχει αντίσταση μετάβασης! Εάν υπάρχει, είναι πολύ ασήμαντο.

[#4 knotik]

Όπως καταλαβαίνω, αυτό το άρθρο μπορεί να θεωρηθεί ως το τρίτο μέρος μιας σειράς άρθρων σχετικά με τους τερματικούς σταθμούς VAGO))
Εν συντομία, η ουσία του προβλήματος είναι η ακόλουθη, καθώς στα τερματικά μπλοκ VAGO καταφέρνουν να συνδέσουν 2 σύρματα, για παράδειγμα, με ένα τμήμα 4 mm2, μέσω μιας επιφάνειας επαφής με περιοχή μικρότερη από 4 mm2, για παράδειγμα 3 mm2)) δ))
Σε αυτό το άρθρο, η έμφαση γίνεται με έντονους χαρακτήρες στο γεγονός ότι η περιοχή της επαφής μετάβασης δεν είναι σημαντική !!!:

η αντίσταση επαφής δεν εξαρτάται από το μέγεθος των επιφανειών επαφής και η επαφή καθορίζεται κυρίως από τη δύναμη πίεσης (συμπίεση επαφής)

Πάρτε έναν κανονικό τετραπολικό διακόπτη και μετρήστε την αντίσταση μέσω ενός πόλου (ζεύγος επαφών), παίρνουμε την αντίσταση μετάβασης R
Αν παραλληλίσουμε και τους 4 πόλους, τότε έχουμε την αντίσταση R / 4, ΓΙΑΤΙ;!!!! γιατί ΠΕΡΙΟΧΗ !! επιφάνεια επαφής αυξήθηκε 4 φορές.
Παρόλο που κρίνουμε από το επισημασμένο κείμενο, θα πρέπει να έχουμε την ίδια αντίσταση με έναν πόλο όπως με τον 4 .... = R
αυτό είναι για το ΣΗΜΑ της ΠΕΡΙΟΧΗΣ της επιφάνειας επαφής.

Η αντίσταση στην επαφή είναι πάντα μεγαλύτερη από έναν στερεό αγωγό ίδιου μεγέθους και σχήματος.

Συμφωνώ με αυτό και από αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε
έτσι ώστε η αντίσταση επαφής επαφής να έχει ελάχιστη επίδραση στη συνολική αντίσταση κυκλώματος, η επιφάνεια της επιφάνειας επαφής πρέπει να είναι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ !! τμήματα του συνδεδεμένου καλωδίου !!!

[#5]

Μπορούμε να διαφωνήσουμε με την ανεξαρτησία της αντίστασης από την περιοχή επαφής. Υπάρχουν μεγάλες αμφιβολίες, αφήστε τον υποκινητή να αποδείξει το σημείο του.

[#6 andy78]

Αυτό δεν είναι αυτό που καταλήξαμε. Ο παραπάνω τύπος προέρχεται από τα αποτελέσματα περισσότερων πειραμάτων και μετρήσεων και περιγράφεται σε οποιοδήποτε εγχειρίδιο σε ηλεκτρικές συσκευές. Από την θεωρία των ηλεκτρικών συσκευών: "Η αντίσταση μετάβασης επαφής δεν εξαρτάται πολύ από το μέγεθος του συμβατικού μαξιλαριού επαφής, αλλά με την αύξηση του ονομαστικού ρεύματος, η εξωτερική επιφάνεια των τμημάτων επαφής πρέπει επίσης να αυξηθεί, καθώς οι απώλειες αυξάνουν με το ρεύμα και απαιτείται μεγαλύτερη επιφάνεια για τη διασπορά τους". ε. η ανάγκη για μια μεγάλη περιοχή επαφής δεν προκύπτει για να μειωθεί η αντίσταση μετάβασης, αλλά για να αυξηθεί ο ψύκτης από τις επαφές. Αν και οι διαστάσεις των επιφανειών επαφής επηρεάζουν έμμεσα την αντίσταση μετάβασης, καθώς η λιγότερη θερμότητα απομακρύνεται από το υλικό, τόσο μεγαλύτερη είναι η αντίσταση μετάβασης, αλλά αυτή είναι η επίδραση της θερμοκρασίας θέρμανσης και της διαδικασίας οξείδωσης.

[#7]

Συμφωνώ απόλυταΓιούρα Γιακόβλεφ. Επιπλέον, κατά τη συγκόλληση, η ακεραιότητα του αγωγού είναι ουσιαστικά αποκατεστημένη. Αν σε οποιαδήποτε μηχανική σύνδεση υπάρχει μέγιστη διάχυση της επιφάνειας, τότε κατά τη συγκόλληση - ένας διαμοριακός δεσμός. Και όπως αναφέρεται στο άρθρο, η αντίσταση ενός ολοκληρωμένου αγωγού (δηλαδή, συγκολλημένου) θα είναι οπωσδήποτε μικρότερη από την αντίσταση οποιασδήποτε αντίστασης επαφής!

[#8]

Συμφωνώ με τον συγγραφέα σχεδόν σε όλα τα σημεία. Η (σχετική) έκπληξη σχετίζεται μόνο με την περιοχή επαφής. Ένα μάθημα γυμνασίου, φαίνεται. Η επιφάνεια επαφής, αυστηρά μιλώντας, μπορεί να θεωρηθεί ως ένα στοιχείο (αντίσταση) που περιλαμβάνεται στο κύκλωμα. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της φυσικής του σχολείου υπάρχουν τύποι για τον υπολογισμό της τιμής αντίστασης, όπου η περιοχή της εγκάρσιας διατομής του αγωγού έχει τη θέση του. "Μην χτυπάτε το τσεκούρι." Π.χ. Για να υποστηρίξω την "ασήμαντη" σημασία της περιοχής επαφής, θεωρώ ότι είναι κάτω από την αξιοπρέπειά μου. Τερματικά μπλοκ "Vago", όπως και κάθε άλλη εταιρεία, πιθανώς να σκέφτονται για τη συναρμολόγηση γιρλάντων σε LED, βολβούς από φακούς κλπ. Η εγκατάσταση καλωδίων δικτύου σε αυτά είναι απλά επικίνδυνη! Εκείνοι που αποδεικνύουν την σκοπιμότητά τους, απλώς επεξεργάζονται το MZDU από μια εμπορική εταιρεία. Υποστηρίζω πλήρως την ιδέα των συσπειρώσεων συγκόλλησης, εάν η συγκόλληση εκτελείται από χαλκό. Η συγκόλληση με συνηθισμένη συγκόλληση είναι αρκετά επικίνδυνη. Στην πρακτική μου, η συνήθης συστροφή χαλκού, που εκτελείται ικανοποιητικά, υπό συνθήκες συνεχώς υψηλής υγρασίας (Λετονία), εργάζεται εδώ και περισσότερα από 25 χρόνια. Στα καθορισμένα μέγιστα φορτία, δεν υπάρχει θέρμανση! Έγραψα νωρίτερα, αλλά επαναλαμβάνω, - μπλοκ τερματικών, μόνο για σωλήνες και κορόιδα. Είχε πάνω από μία φορά, ξανακάνετε μια τέτοια «δημιουργικότητα», ρίχνετε πρίζες με δεκάδες μπλοκ τερματικών.

[#9 andy78]

Ας εξηγήσουμε τους λόγους μου πάλι. Όταν λέω ότι η αντίσταση μετάβασης είναι πρακτικά ανεξάρτητη από την περιοχή επαφής, εννοώ καθαρή επαφή (απογυμνωμένη, χωρίς φιλμ οξειδίου). Αυτό επιβεβαιώνει μαθηματικά τον τύπο που δίνεται στο άρθρο. Φυσικά, κατά τη διάρκεια της οξείδωσης, η θερμοκρασία επαφής αυξάνεται και η αντοχή της αυξάνεται, οπότε η περιοχή επαφής πρέπει να αυξηθεί προκειμένου να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν περισσότερη θερμότητα από αυτήν και να επιβραδυνθεί η διαδικασία οξείδωσης.

Και έπειτα, αν κάποιος ανησυχεί πολύ που μου αρέσουν οι τερματικοί σταθμοί WAGO, τότε ομολογώ ότι αγαπώ τα πράγματα και τις τεχνολογίες που διευκολύνουν σε μεγάλο βαθμό την εκτέλεση κάποιας εργασίας και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν και πρέπει να χρησιμοποιηθούν.

[#10 knotik]

η αντίσταση μετάβασης είναι πρακτικά ανεξάρτητη από την περιοχή επαφής, εννοώ καθαρή επαφή (απογυμνωμένη, χωρίς φιλμ οξειδίου). Αυτό επιβεβαιώνει μαθηματικά τον τύπο που δίνεται στο άρθρο.

με την ίδια επιτυχία, απέδειξα το αντίθετο στο παράδειγμα με έναν τετραπολικό διακόπτη ...
Μπορώ να υποθέσω ότι το παραπάνω άρθρο και οι τύποι αναφέρονται στην επαφή σημείου ..., δηλ. Ένα ΣΗΜΕΙΟ με μια πολύ μικρή περιοχή ... και πιθανότατα θα πρέπει να σκεφτείτε κάποιο είδος επιφανειακής επαφής που έχει μια περιοχή ...
αλλά επαναλαμβάνω ...
αν βάλουμε μια επαφή με μια επαφή με επιφάνεια 10 mm2 σε καλώδιο με διατομή 185 mm2 τότε, όσο μικρή είναι η αντίσταση επαφής ..., θα καεί μαζί μας ... γιατί στο σημείο αυτό θα υπάρχει το εμπόδιο (όπως είναι άμεσα και εικονικά)

[#11 andy78]

αν σε ένα καλώδιο με διατομή 185 mm2 βάζουμε μια επαφή με μια επαφή με επιφάνεια περίπου 10 mm2, τότε ανεξάρτητα από το πόσο μικρή είναι η αντίσταση επαφής ..., θα καεί

Κανείς αθλητισμός, ότι σε αυτή την περίπτωση, τέτοια επαφή μπορεί να καεί. Όλα εξαρτώνται από την τρέχουσα ροή και τον τρόπο με τον οποίο γίνεται αυτή η επαφή.

Και όσον αφορά την επαφή σημείου, έτσι ώστε το μέγεθος της εμφανής και πραγματικής περιοχής επαφής να συμπίπτει, αφού η επαφή πραγματοποιείται σε ένα μόνο σημείο, δηλ. όλα τα παραπάνω ισχύουν για την επαφή με την επιφάνεια (η φυσική επαφή συμβαίνει κατά μήκος ενός αριθμού σημείων στην επιφάνεια των επαφών). Παρεμπιπτόντως, η επαφή σημείου χρησιμοποιείται σε ρελέ χαμηλής ισχύος, καθώς, λόγω του μικρού τους μεγέθους, δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθούν κανονικές δυνάμεις πίεσης. Και τώρα όλοι θα τρομοκρατηθούν: η αντίσταση της επαφής σημείων είναι μικρότερη από την επιφάνεια! Μπορώ να φανταστώ πώς τώρα, μετά από αυτή τη φράση, ο καθένας θα αρχίσει να αντιδρά. Μόνο η ηλεκτρική επαφή είναι ένα πολύπλοκο φαινόμενο και, παρεμπιπτόντως, δεν έχει ακόμη κατανοηθεί πλήρως και δεν είναι απολύτως σωστό να την προσεγγίσετε με μόνο ένα νόμο του Ομ.

Πήρα μέσω του υπολογιστή μου. Κοιτάξτε ένα ενδιαφέρον βιβλίο (συνολικά πενήντα σελίδες): Εκεί, για τις ηλεκτρικές επαφές, έχουν γραφτεί πολλά ενδιαφέροντα πράγματα.

Και έτσι δεν πείθω τον εαυτό μου ότι τερματικά μπλοκ με επίπεδη κλιπ ελατηρίου είναι πανάκεια για όλα τα δεινά. Είναι απλά ότι δεν υπάρχει τίποτα εγκληματικό στο σχεδιασμό τους και είναι σαφές ότι δεν αξίζει να επικεντρωθούμε σε μια μικρή περιοχή που αγγίζει την επαφή σε τέτοιες τερματικές μονάδες, διότι αν δεν επιτρέψετε την οξείδωση και συνεπώς η υπερθέρμανση της επαφής (και ο σχεδιασμός τέτοιων ακροδεκτών εξασφαλίζει σωστή εγκατάσταση) δεν διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην περίπτωση αυτή.

[#12 knotik]

Κανείς αθλητισμός, ότι σε αυτή την περίπτωση, τέτοια επαφή μπορεί να καεί. Όλα εξαρτώνται από την τρέχουσα ροή και τον τρόπο με τον οποίο γίνεται αυτή η επαφή.

nuuuu ... και γιατί η επαφή θα καεί ..; υποθέστε ότι το ρεύμα ρέει το 90% του επιτρεπόμενου ρεύματος καλωδίου, και η επαφή είναι "τέλεια"))), επινικελωμένη επιφάνεια ..., ιδανική δύναμη πίεσης ...., ναι ακόμα και αν συγκολλάται με συγκόλληση ...,
οπωσδήποτε .. αυτή η επαφή θα καεί, η διατομή του μαξιλαριού επαφής θα πρέπει να είναι μεγάλη από το καλώδιο

Η αντίσταση στην επαφή είναι πάντα μεγαλύτερη από έναν στερεό αγωγό ίδιου μεγέθους και σχήματος.

[#13 andy78]

Άμεσα ένα είδος μάντρα αποδεικνύεται. Στο παράδειγμά σας, με διαφορά διατομής 18,5 φορές, η επαφή σίγουρα θα σβήσει κάποια μέρα. Συμφωνώ με αυτό. Αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Πόσο μικρότερη είναι η περιοχή επαφής του ίδιου WAGO από την περιοχή της εγκάρσιας τομής των συνδεδεμένων αγωγών; Μερικές φορές; Και αν υπάρχει διαφορά, ίσως αντισταθμίζεται από το σχεδιασμό του τερματικού μπλοκ (στρώμα κασσίτερου-μολύβδου και υψηλή πίεση επαφής) και έτσι εξασφαλίζεται σταθερή αντίσταση επαφής; Αυτό λαμβάνει υπόψη αυτό που είναι γραμμένο στο άρθρο, δηλ.με μια καθαρή και μη οξειδωμένη επαφή, η περιοχή επαφής ουσιαστικά δεν επηρεάζει την αντίσταση μετάβασης και εάν η επαφή δεν επιτρέπεται να οξειδωθεί, δεν θα την επηρεάσει κατά τη λειτουργία (η αντίσταση μετάβασης θα παραμείνει η ελάχιστη δυνατή).

[#14 knotik]

Πόσο μικρότερη είναι η περιοχή επαφής του ίδιου WAGO από την περιοχή της εγκάρσιας τομής των συνδεδεμένων αγωγών;

η περιοχή θα πρέπει να είναι μεγάλη αλλά όχι ίση ή μικρότερη .., tk. η αντίσταση της επαφής στον βρόχο είναι μεγαλύτερη από την αντίσταση του στερεού αγωγού .... και καμία κατάσταση (δύναμη, θερμοκρασία, οξειδωμένες επαφές) μπορεί να αντισταθμίσει την ανεπαρκή περιοχή μετάβασης .....
ehhh αναγκασμένα βιβλία για να διαβάσετε)))
απόσπασμα από το βιβλίο σας

Η εξάρτηση από την πίεση της αντίστασης γραμμικών και επίπεδων επαφών δεν μπορεί να αναλυθεί αναλυτικά, καθώς ο αριθμός και το μέγεθος των σημείων επαφής είναι άγνωστοι. Διαπιστώθηκε ότι η αντίσταση μιας επίπεδης επαφής εξαρτάται από την ειδική αντίσταση και τη σκληρότητα του μετάλλου και από την επιφανειακή επεξεργασία και τη δύναμη που ασκείται στα μέρη επαφής. Είναι σημαντικό η αντίσταση επαφής να είναι ανεξάρτητη από την φαινόμενη επιφάνεια επαφής.

Η επαφή μιας επαφής σημείου, ceteris paribus, είναι λιγότερο από γραμμική και επίπεδη. Με αύξηση της δύναμης FK, η αντίσταση της επαφής σημείου ελαττώνεται ελαφρώς σε σύγκριση με τη γραμμική και, ιδιαίτερα, την επίπεδη. Αυτό δεν είναι δύσκολο να εξηγηθεί, καθώς η αύξηση της δύναμης συμπίεσης των ηλεκτροδίων προκαλεί αύξηση του αριθμού των σημείων επαφής, παρά των γεωμετρικών τους διαστάσεων.

όπως την καταλαβαίνουμε (όπως είπα)))) Η PERFECT επαφή σημείου είναι παρούσα μόνο θεωρητικά (η επαφή σε ένα σημείο του οποίου η περιοχή τείνει στο μηδέν ...), αλλά στην πράξη έχουμε έναν τύπο ΕΠΙΠΕΔΟΥ επαφής (ακόμα και σε χαμηλής τάσης ρελέ, όχι ένα σημείο, αλλά μια επιφάνεια, αν και αρκετά μικρή) ...
Μια επαφή επιφάνειας αποτελείται από ένα σύνολο σημείων επαφής, ο αριθμός των οποίων αυξάνει σε σχέση με τη δύναμη συμπίεσης ...., δηλ. εάν μια συνηθισμένη επαφή σημείου έχει αντίσταση R, τότε μια επαφή επιφάνειας που έχει τουλάχιστον τρία σημεία επαφής έχει ήδη αντίσταση R / 3, και αν πιέσετε πιο σκληρά, ο αριθμός των σημείων θα αυξηθεί και η αντίσταση θα μειωθεί .. και όσο μεγαλύτερη είναι η επιφάνεια, φαίνεται ότι άλλα πράγματα είναι ίσα ......
ps η προσφορά αναφέρεται στην ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ (αυτό δεν είναι ακριβώς αυτό που νομίζετε))))), αν έχουμε μια επιφάνεια επαφής τουλάχιστον 100 m2 και ΜΗΝ πιέζουμε, τότε η αντίσταση μετάβασης θα είναι μεγάλη .., αλλά αν ασκήσετε λίγη πίεση σε τέτοια επαφές, .., λόγω της μεγάλης περιοχής, θα έχουμε ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ αριθμό σημείων επαφής παρά σε επαφή με περιοχή 1 mm2 με την ίδια πίεση

Αναφέρω κάποτε ότι η μία και η ίδια θεωρία μπορεί να ερμηνευτεί με τελείως διαφορετικούς τρόπους ....

[#15 andy78]

το απόσπασμα αναφέρεται στην ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ TOUCH (αυτό δεν είναι ακριβώς αυτό που νομίζετε)

Η φαινομένη επιφάνεια επαφής είναι η κοινή επιφάνεια των σωμάτων στα οποία γίνεται η επαφή. Διαφέρει από την πραγματική επιφάνεια επαφής (πλατφόρμα παραμορφωμένων μικροπροεξοχών που αντιλαμβάνονται τις δυνάμεις συμπίεσης). Αυτό έγραψα στο άρθρο. Τι κάνω λάθος εδώ και πώς μπορώ να το ερμηνεύσω διαφορετικά;

Στη συνέχεια, η εφαρμογή επαρκούς δύναμης στην περιοχή επαφής των 10 mm είναι πολύ ευκολότερη από την περιοχή των 100 m. Επομένως, ακόμη και υπό ίσες συνθήκες, στη δεύτερη περίπτωση θα έρθουμε σε επαφή με μια μεγάλη αντίσταση μετάβασης.

Και σε ποιο έγγραφο, σε ποιο βιβλίο υπάρχει ένδειξη να μην χρησιμοποιούνται επαφές στις οποίες η περιοχή επαφής είναι μικρότερη ή ίση με την περιοχή διατομής των συνδεδεμένων αγωγών;

[#16 knotik]

Και σε ποιο έγγραφο, σε ποιο βιβλίο υπάρχει ένδειξη να μην χρησιμοποιούνται επαφές στις οποίες η περιοχή επαφής είναι μικρότερη ή ίση με την περιοχή διατομής των συνδεδεμένων αγωγών;

για να είμαι ειλικρινής ... Δεν γνωρίζω ένα τέτοιο έγγραφο .. ίσως δεν υπάρχει ... όπως και δεν υπάρχει κανένα έγγραφο που να σας υποχρεώνει να στερεώσετε το αυτοκίνητό σας στο έδαφος ώστε να μην πετάει και να πετάει στο διάστημα τη νύχτα στην πανσέληνο. ..))))
Κατ 'αρχήν, τόσο στην περίπτωση των επαφών όσο και στην περίπτωση ενός αυτοκινήτου, είναι σαφές ότι αυτό δεν προβλέπεται πουθενά. και έτσι όλα είναι ξεκάθαρα))))
πάρτε ένα ΟΛΟΚΛΗΡΟ αγωγό με διατομή 4 mm2, τραβήξτε ένα εγκάρσιο επίπεδο τεντώματος (διανοητικά) ... και το χωρίστε σε 2 κομμάτια αριστερά και δεξιά .., στην περίπτωση αυτή, δύο τεμάχια σύρματος συνδέονται μεταξύ τους μέσω ενός φανταστικού διαχωριστικού επιπέδου διαμέσου επιφάνειας επαφής 4 mm2, προσέξτε ότι είναι μία επιφάνεια επαφής IDEAL, δηλ. συνδέονται σε μοριακό επίπεδο σε ολόκληρη την περιοχή επαφής των 4mm2 .....
Τώρα κόβουμε αυτόν τον αγωγό και τον συνδέουμε μέσω ενός ρελέ του οποίου η επιφάνεια επαφής είναι 2mm2
ενόψει του ΙΔΕΑ του φυσικού μας κόσμου ... οι επαφές στο ρελέ δεν βρίσκονται παραπλεύρως του άλλου, αλλά μόνο με κάποια σημεία επαφής (σύμφωνα με το βιβλίο)))), αλλά ακόμη και αν πιέσουμε τελείως την επαφή στις επαφές ... μετά την στίλβωση (2mm2) μικρότερη από την διατομή του αγωγού (4mm2), πράγμα που σημαίνει ότι περισσότερη θερμότητα θα απελευθερωθεί σε αυτό το σημείο από ό, τι στο ίδιο το καλώδιο ανάλογα με το τετράγωνο του ρεύματος ... και όταν το καλώδιο είναι πλήρως φορτισμένο από την άποψη της ισχύος. .., σε αυτό το σημείο η επαφή απλώς θα καεί ...
Επομένως, προκειμένου να εξισωθεί η αντίσταση μετάβασης επαφής με την αντίσταση του καλωδίου, στην περιοχή REAL, η περιοχή μετάβασης επαφής θα πρέπει να είναι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ από την περιοχή του καλωδίου ... επειδή στην πραγματικότητα, ακόμη και όταν χρησιμοποιείτε ένα μαξιλάρι επαφής 4 mm2, η περιοχή μετάβασης θα είναι ελαφρώς μικρότερη ...

αυτό είναι κατανοητό ως μια άσπρη ημέρα)))))

[#17]

Η διαμάχη αυτή μπορεί να επιλυθεί μόνο με πραγματικές δοκιμές. Είναι απαραίτητο να πάρετε το μπλοκ ακροδεκτών Vago και το μπλοκ CO, μπορείτε να κολλήσετε τη συστροφή. Είναι προτιμότερο να μην γίνεται η συγκόλληση, καθώς είναι σαφές και δύσκολο να συναγωνιστείτε με οποιαδήποτε άλλη επαφή επαφής με συγκολλημένες επαφές. Τα σύρματα πρέπει να είναι της ίδιας διατομής και να περνούν τα ίδια ρεύματα, δηλ. οι επαφές πρέπει να βρίσκονται υπό τις ίδιες συνθήκες. Είναι απαραίτητο να μετρήσετε την πτώση τάσης στην επαφή κατά τη στιγμή της εγκατάστασης και μετά από μισό έτος (έτος). Με την πτώση τάσης, μπορεί κανείς να κρίνει την αντίσταση μετάβασης της επαφής και την αλλαγή της στο χρόνο. Διαφορετικά, όλες οι πολυάριθμες διαφωνίες σχετικά με τοποθεσίες και φόρουμ γύρω από τα τερματικά μπλοκ Vago είναι όλα μεταγγίσεις από κενές σε κενές. Απαιτούνται μόνο πραγματικές δοκιμές.

[#18 andy78]

Με την εφαρμογή επαρκούς πίεσης επαφής στο σημείο επαφής με τα προετοιμασμένα με καλώδιο απογυμνωμένα σύρματα, μπορεί να επιτευχθεί μία σταθερά χαμηλή αντίσταση μετάπτωσης ακόμη και με την περιοχή εγκάρσιας διατομής των επαφών ίση με την περιοχή εγκάρσιας διατομής των αγωγών.

Συμφωνώ με τον Pavel Baranov για την ανάγκη δοκιμών. Και έπειτα, ανεξάρτητα από το πόσα ρώτησα, κανείς δεν μπορεί να στείλει μάλιστα μια ντουζίνα φωτογραφίες λιωμένων τερματικών μπλοκ με ένα απλό κλιπ ελατηρίου και υπάρχουν πολλές συζητήσεις για το πόσο τρομακτικό είναι αυτά τα τερματικά μπλοκ να χρησιμοποιούν. Αυτοί που δεν φοβούνται να χρησιμοποιήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και όλα λειτουργούν καλά για αυτούς. Υποστηρίζω επίσης ότι η συγκόλληση είναι ένας ιδανικός τρόπος για να δημιουργήσετε ηλεκτρική επαφή με ελάχιστη αντίσταση μετάβασης, αλλά δεν είναι πάντα βολικό να χρησιμοποιείτε συγκόλληση, χρειάζεστε ειδικό εξοπλισμό και πρέπει να είστε σε θέση να κάνετε τα πάντα σωστά. Οι ακροδέκτες με έναν επίπεδη ελατηριωτό σφιγκτήρα είναι μια τάξη μεγέθους ευκολότερη τόσο στην εγκατάσταση όσο και στη λειτουργία. Φυσικά, δεν αξίζει πάντα να εφαρμοστούν. Σε ιδιαίτερα δύσκολες και κρίσιμες περιπτώσεις, μπορείτε να σκεφτείτε τη συγκόλληση. Αλλά υπάρχουν επιλογές όταν δεν μπορείτε να περιπλέξετε τα πάντα, και ενώ στη διαφήμιση, "συνδεδεμένοι και ξέχασα".

[#19 knotik]

εχ

Με την εφαρμογή επαρκούς πίεσης επαφής στο σημείο επαφής με τα προετοιμασμένα με καλώδιο απογυμνωμένα σύρματα, μπορεί να επιτευχθεί μία σταθερά χαμηλή αντίσταση μετάπτωσης ακόμη και με την περιοχή εγκάρσιας διατομής των επαφών ίση με την περιοχή εγκάρσιας διατομής των αγωγών.

έτσι ώστε η επαφή να μην ζεσταθεί .... είναι απαραίτητο να μην έχει μια "αρκετά χαμηλή" αντίσταση, αλλά αντίσταση μικρότερη ή ίση με την ειδική αντίσταση του αγωγού, και εάν η περιοχή επαφής είναι ίση με την διατομή του αγωγού αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί, είναι γραμμένο στο βιβλίο σας))))))) Ήδη ανέφερα)))
και δεδομένου ότι είναι δύσκολο να εξασφαλιστούν οι ιδανικές συνθήκες για αξιόπιστη επαφή για μεγάλο χρονικό διάστημα ... , θερμοκρασία, περιβάλλον), η αντίσταση παραμένει χαμηλότερη από την αντίσταση του καλωδίου ...

Η διαμάχη αυτή μπορεί να επιλυθεί μόνο με πραγματικές δοκιμές.

το γεγονός ότι η αντίσταση μετάβασης εξαρτάται από την περιοχή και η δοκιμή δεν είναι απαραίτητη .., έφερα επιχειρήματα dofig ..,)))))) ακόμη και ένα παράδειγμα με ένα contactor βάζει όλα τα σημεία στο i)))
αλλά η συζήτηση σχετικά με την αξιοπιστία των τερματικών μπλοκ VAGO ...., τότε φυσικά η δοκιμή δεν θα έβλαπτε)))
είναι δυνατόν να τραβήξετε ένα καλώδιο στον πίνακα διαμερισμάτων από το εισαγωγικό μηχάνημα, να κόψετε σε τεμάχια και γιρλάντα μερικά τερματικά μπλοκ VAGO, και άλλα είδη συνδέσεων ..., όλα θα βρίσκονται στις ίδιες συνθήκες))), κάτω από το ίδιο φορτίο .., το υπέρυθρο θερμόμετρο δεν διαταράχθηκε για να αφαιρέσετε τη θερμοκρασία των επαφών ....,)))

[#20 andy78]

Εάν χρησιμοποιείτε τον ακροδέκτη WAGO (προτείνουμε τη χρήση τέτοιων ακροδεκτών μόνο για τη σύνδεση των χάλκινων αγωγών), τότε ο σχεδιασμός του σας επιτρέπει να κρατάτε σταθερά την αντίσταση μετάβασης σε χαμηλή στάθμη χωρίς να αυξάνετε την επιφάνεια επαφής λόγω της πίεσης του ελατηρίου και της επικάλυψης μολύβδου κασσίτερου στο σημείο επαφής.

Είναι απαραίτητο μόνο να αυξηθεί η περιοχή επαφής στις περιπτώσεις που δεν είναι δυνατόν να σταματήσει η διαδικασία οξείδωσης εγκαίρως, επομένως η οξείδωση προκαλεί τοπική υπερθέρμανση και ήδη μια αύξηση της θερμοκρασίας οδηγεί σε αύξηση της μεταβατικής αντίστασης. Δηλαδή, εξακολουθώ να πιστεύω ότι στην περίπτωση ακροδεκτών με ελατηριωτό σφιγκτήρα δεν χρειάζεται να αυξηθεί η περιοχή επαφής πέραν του τι προβλέπει ο σχεδιασμός του τερματικού, διότι ελλείψει υπερθέρμανσης στο σημείο επαφής, η αντίσταση επαφής της επαφής δεν εξαρτάται από το μέγεθός της ο τύπος από το άρθρο και η θεωρία σύμφωνα με την οποία η επαφή θεωρείται ως δύο επίπεδα με μικροπροτροτώσεις υπό μορφή πυραμίδων και φυσαλίδων) αποδεικνύεται.

Την άλλη μέρα θα συναντηθώ και θα γράψω ένα άρθρο σε συνέχεια των σκέψεων που παρουσιάζονται εδώ. Απλά πρέπει να σκεφτείτε λίγο και να συστηματοποιήσετε.

[#21 knotik]

το τέταρτο μέρος του έπους για την αντίσταση μετάβασης της επαφής έρχεται)))

η αντίσταση μετάβασης της επαφής δεν εξαρτάται από το μέγεθός της (αυτό αποδεικνύεται από τον τύπο από το άρθρο και από τη θεωρία με την οποία η επαφή θεωρείται ως δύο επίπεδα με μικροπρωτίδες υπό μορφή πυραμίδων και φυσαλίδων).

Νομίζω ότι στο άρθρο αυτό, είναι απαραίτητο να επιβεβαιώσουμε ή να διαψεύσουμε το παράδειγμα με τον επαφέα στον οποίο η αντίσταση επαφής των επαφών μειώνεται ανάλογα με τον αριθμό των επαφών, δηλ. συνολική περιοχή επαφής .. η οποία έρχεται σε αντίθεση με τη θεωρία από το βιβλίο
(μπορείτε να καλέσετε ακόμη και αυτό το υποτμήμα, τα λάθη ορισμένων χρηστών)))))

[#22]

Εκτός από τα τερματικά που συζητήθηκαν εδώ, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους, υπάρχουν επίσης μονοκόμματες ηλεκτρικές συνδέσεις σύμφωνα με το GOST 17441-82. Έχουν επίσης μεταβατική αντίσταση στην επαφή και επίσης βρίσκεται σε εξέλιξη ένας αγώνας για τη μείωση της μεταβατικής αντίστασης. Το GOST είναι άκαμπτο, καθορίζει με σαφήνεια τις απαιτήσεις για δείκτες που θα εξασφαλίζουν ασφαλή λειτουργία για την περίοδο επιθεώρησης.
Δοκιμάσαμε τα πάντα. Έκαναν μαθηματικούς υπολογισμούς χρησιμοποιώντας τους παραπάνω τύπους.Χρησιμοποιημένοι ψεκασμοί, πλάκες προσαρμογής χαλκού-αλουμινίου και φλάντζες, γάντζοι υγρού γαλλίου-ινδίου, λιπαντικά όπως λιθόλη, κυάτιο, βαζελίνη. Η ιδανική μέθοδος δεν βρέθηκε. Πόσα τρόποι, τόσα πολλά σχόλια. Το 1989, στην αγορά κυκλοφόρησαν εξειδικευμένα λιπαντικά. Η αρχή της λειτουργίας, η οποία βράζει για να γεμίσει μικρο- και μακρο-κενά με μεταλλικές σκόνες. Η αντίσταση μετάβασης μπορεί να μειωθεί κατά συντελεστή 2 ή περισσότερο. Τα προβλήματα είναι διαφορετικά. Υπάρχει μια τέτοια ιδέα στη ρωσική πρακτική - υπερφόρτωση. Και αυτό είναι μια απότομη θέρμανση σε θερμοκρασίες στις οποίες γίνεται η τήξη και η καταστροφή των επαφών. Πολλά λιπαντικά δεν μπορούν να αντέξουν σε τέτοια θέρμανση, καίγονται και δημιουργούν μια πρόσθετη πηγή θέρμανσης. Ξεκινά μια διαδικασία που μοιάζει με χιονοστιβάδα.

Μια σαφής και ενοποιημένη κατανόηση αυτών των σημείων, όπως δείχνει η πρακτική, δεν είναι διαθέσιμη τώρα. Για χρήση, αγοράζονται λίπη χαμηλής ποιότητας. Η αγορά λιπαντικών παρέμεινε στο έλεος των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων με ελάχιστη κατανόηση του σκοπού της προμήθειας. Ο κύριος ρόλος αρχίζει να παίζει την τιμή. Όσο χαμηλότερο, τόσο πιο πιθανό είναι να πωληθεί. Για τις συνέπειες αυτών των δομών δεν είναι υπεύθυνοι. T.ch. και αυτά τα σημεία μπορούν να συζητηθούν

[#23]

Καλή μέρα σε όλους!
Διάβασα προσεκτικά αυτή τη συζήτηση και αποφάσισα να εκφράσω τις σκέψεις μου.
Κατά την άποψή μου, το παραπάνω παράδειγμα με ένα contactor δεν είναι απολύτως σωστό, καθώς με την αύξηση του αριθμού των επαφών αυξάνεται ο αριθμός των σημείων επαφής, αλλά όχι η περιοχή τους. Μετά από όλα, η επαφή του εκκινητή, του ρελέ (κ.λπ. παρόμοιων συσκευών) είναι, λόγω του σχεδιασμού του, ΑΚΡΙΒΩΣ, στην ουσία, αυτό πρέπει να είναι η βάση. Γενικά, η επιφάνεια επαφής στην περίπτωση κινητών επαφών (δηλ., Όταν είναι αδύνατον να εξασφαλιστεί η αναγκαστική πίεση) είναι μια πολύ, πολύ υπό όρους τιμή και η ποιότητα του υλικού επαφής και η ποιότητα της επιφανειακής επεξεργασίας έρχονται στο προσκήνιο εδώ.
Επιπλέον, για να κάνετε οποιεσδήποτε συγκρίσεις ανάμεσα στη σύνδεση συστροφής (με επακόλουθη συγκόλληση) και σε οποιαδήποτε τερματική λωρίδα, είναι η ίδια αν συγκρίνετε ένα υγιές άτομο με ένα χωρίς πόδια. Η οποία έχει μια πρόσθεση αντί για το πόδι της (ακόμα και αν ήταν ιδανικά κατασκευασμένη με τη χρήση της σύγχρονης νανοτεχνολογίας). Είναι σαφές ότι η καλύτερη επαφή είναι η επαφή που λείπει :), αλλά αν είναι αδύνατο να γίνει χωρίς αυτό, τότε ένα καλό τερματικό τερματικό υψηλής ποιότητας (για παράδειγμα από το WEIDMULLER) απέχει πολύ από τη χειρότερη λύση. Ως εκ τούτου, οι επιθέσεις στο WAGO είναι εντελώς ακατανόητες για μένα - τα τερματικά άνοιξης έχουν κερδίσει εδώ και καιρό τη θέση τους στον ήλιο για ορισμένες εφαρμογές. Το προαναφερθέν WM επίσης δεν τους παραμελεί για εντελώς βιομηχανικές εφαρμογές, και όχι "σωλήνες με κορόιδα" δουλεύουν εκεί καθόλου :))
Σύμφωνα με τις μεθόδους σύνδεσης, είναι σαφές ότι η περιστροφή με συγκόλληση "οδηγεί" εδώ (σύμφωνα με την τεχνολογία αυτής της διαδικασίας). Αλλά για τη συγκόλληση ή την κονιοποίηση, δυστυχώς. Δεν είναι τόσο σαφής. Πρώτον, προστίθενται τουλάχιστον δύο μεταβάσεις επαφής. Δεύτερον, πολλά εξαρτώνται από τη σύνθεση του συγκολλητικού (μολύβδου, κασσίτερου, αργύρου, κλπ.), Ροής, συμμόρφωσης με τις συνθήκες θερμοκρασίας, κλπ. Δεν είναι τίποτα που σε πολλές εφαρμογές για υψηλές τάσεις επαφής η χρήση συγκόλλησης ) - μόνο ένα καλούπωμα υψηλής ποιότητας κάτω από τον κοχλία.
Γενικά, δεν είναι όλα τόσο σαφή όσο φαίνεται, όλα εξαρτώνται από συγκεκριμένες εφαρμογές.

[#24]

Η ΘΕΩΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ. Σχολείο, εργοστάσιο, στρατό, εργοστάσιο, ινστιτούτο ... Πολλή θεωρία και, ταυτόχρονα, πολύ πρακτική, η οποία για ακριβώς μισό αιώνα τώρα επιβεβαιώνει ότι μια σωστά εκτελούμενη (συστροφή) + ευθύνη (συνείδηση) ενός ηλεκτρολόγου είναι μια αξιόπιστη σύνδεση. Αισθάνομαι τις πέτρες στον κήπο μου, αλλά πιστέψτε με - για 50 χρόνια δεν υπήρξαν παράπονα για μένα. Απλά πρέπει να υπολογίσετε σωστά και με ακρίβεια τις διατομές των αγωγών για ένα δεδομένο φορτίο, να ελέγξετε για θέρμανση, εάν είναι απαραίτητο, και για πτώση τάσης. Φυσικά, μιλάμε για το laydown μόνο κατά την εγκατάσταση σε κτίρια κατοικιών και δημόσια κτίρια. Ηλεκτρική εγκατάσταση μηχανημάτων και άλλων βιομηχανικών εγκαταστάσεων.ο εξοπλισμός εκτελείται χωρίς περιστροφή. )))

[#25]

Στον τύπο σας, ο ίδιος ο συντελεστής μπορεί επίσης να εξαρτάται από την περιοχή, αφού εξαρτάται από το σχήμα της επαφής. Το γεγονός ότι εξαρτάται από τη μορφή επαφής αναφέρεται στο βιβλίο από το οποίο κατά πάσα πιθανότητα πήρατε τις πληροφορίες. Το βιβλίο μπορεί να βρεθεί στο "ενιαίο παράθυρο πρόσβασης σε εκπαιδευτικούς πόρους" με την πληκτρολόγηση στην αναζήτηση του καταλόγου "Ηλεκτρικές και Ηλεκτρονικές Συσκευές: Εγχειρίδιο Εκπαίδευσης" του Ε. Τελμανόβα. Παρεμπιπτόντως, το βιβλίο αυτό λέει τα εξής: "το μέγεθος της συνολικής έκτασης θα είναι ίσο με το άθροισμα μεγέθη μεμονωμένων τοποθεσιών "- αναφέρεται σε τοποθεσίες επαφής. Και επιπλέον, «Με την αύξηση της δύναμης συμπίεσης, η ανάπτυξη του μεγέθους των περιοχών επαφής επιβραδύνεται», μιλούν για περιοχές επαφής, όχι για την περιοχή επαφών.

Δεν μπορείτε να δώσετε συνδέσμους στα σχόλια, έτσι πληκτρολογήστε στο yandex "Επιστήμη και Εκπαίδευση: Αξιολόγηση της Ποιότητας της Επαφής σε ένα Κώνο Ζεύγος μέσω ηλεκτρικών παραμέτρων". Πηγαίνετε στον πρώτο σύνδεσμο, κοιτάξτε το γράφημα της εξάρτησης της αντίστασης μετάβασης στην περιοχή επαφής. Όσο μεγαλύτερη είναι η περιοχή, τόσο λιγότερη αντίσταση.

[#26]

Πώς συμβαίνει η αντίσταση επαφής σε χαμηλές θερμοκρασίες (περίπου 77 K); Υπάρχουν κάποιες λειτουργίες;

[#27]

Διαφωνώ απόλυτα με τα επιχειρήματα σχετικά με την αντοχή του φιλμ οξειδίου της ένωσης αλουμινίου (

Οι επαφές αλουμινίου στον αέρα οξειδώνονται πιο έντονα από τον χαλκό. Καταρρέουν γρήγορα από μια ταινία αλουμίνας, η οποία είναι πολύ σταθερή και ανθεκτική και διαθέτει μια τέτοια ταινία με μάλλον υψηλή αντίσταση - της τάξεως των 1012 ohm x cm.) Φαίνεται ότι ο συγγραφέας δεν καταλαβαίνει πραγματικά τι είναι μια τεράστια αντίσταση και δεν είναι φίλοι με στοιχειώδη αριθμητική

Οι επαφές αλουμινίου στον αέρα οξειδώνονται πιο έντονα από τον χαλκό. Τραβεύονται γρήγορα από ένα φιλμ από οξείδιο του αργιλίου, το οποίο είναι πολύ σταθερό και πυρίμαχο και έχει μια τέτοια μεμβράνη με μάλλον υψηλή αντοχή - της τάξης των 1012 ohm χ cm. Διαφωνώ απόλυτα με αυτό ... φαίνεται ότι ο συγγραφέας δεν είναι φίλοι με αριθμητική ... αυτή είναι μια τεράστια αντίσταση! Δεν είναι σαφές τι σημαίνει.

[#28 Αλέξανδρος]

Σε περίπτωση που με ενδιαφέρει, ο τύπος που δίνεται στο άρθρο κρέμεται στον αέρα. Μετά από όλα, πού να πάρετε αυτές τις παραμέτρους που περιλαμβάνονται σε αυτό; Συνιστάται να δοθεί μια σύνδεση με "πολυάριθμες μελέτες" ή βιβλία για ηλεκτρικές συσκευές. Και αν η επαφή δεν είναι σημείο; Ή "όχι αρκετά επισημασμένο"; - Δηλαδή, όλο το μήκος του αγωγού.

Στην πραγματικότητα, έχω μια πρακτική ερώτηση: αν παράλληλα δύο σύρματα nichrome με διάμετρο, για παράδειγμα, 0,4 mm και μήκος μέχρι 10 cm (διαμέτρους και μήκη μπορεί να είναι διαφορετικά), στρίβοντας τους σε ένα "pigtail", τότε πώς θα αλλάξει ισοδύναμη αντίσταση τους - κρύο ", και στη συνέχεια - μετά από θέρμανση με ρεύμα 10 Α; Δεν αναφέρομαι στη σχολική φόρμουλα R || R = R / 2, αλλά προσπαθώ να υποστηρίξω αυστηρά ότι δεν έχει νόημα να λαμβάνεται υπόψη η αντίσταση μετάβασης σε μια τέτοια συστροφή, ειδικά μετά τη διέλευση του ρεύματος και, κατά συνέπεια, την οξείδωση. Με λίγα λόγια, πού να διαβάσετε ότι η ισοδύναμη αντίσταση μιας τέτοιας περιστροφής θα διαφέρει από R || R κάπου στο δεύτερο ή το τρίτο ψηφίο; Αυτό δείχνει την εμπειρία.